Rozdział 10.

"Teraz nie mogę spać, no bo czekam na znak

Może w końcu go dasz i poczuję ten smak..." 

*z perspektywy Luizy*
Dobiegała 85 minuta meczu, a Barcelona wciąż remisuje z Realem 0:0. Tata Martino przeprowadził już dwie zmiany. Wprowadził Cesca za Iniestę i Alexisa za Pedro. Teraz szykuje już ostatnią. Liczę, że wprowadzi Neymara. Przez całą drugą połowę siedzi smutny na ławce rezerwowych. Na początku meczu myślałam, że może chodzi o mnie, jednak w drugiej połowie stwierdziłam, że pewnie chodzi o to, że Tata tak długo trzyma go na ławce..

Tak ! Przerwa w grze po wybiciu piłki przez Isco na aut. Do linii bocznej podchodzi nie kto inny jak Neymar. Wchodzi za Tello. 

* trzy minuty po wejściu Brazylijczyka na boisku*

Pierwszy kontakt Neymara z piłką w tym meczu. Pędzi w stronę bramki jak szalony. Minął już trzech zawodników i mija czwartego. Jest już w polu karnym... I taaaaaak ! Całe Camp Nou wpadło w euforię. Neymar strzelił pierwszego gola w tym meczu. Trybuny wykrzykują "Neymar bienvenida en su casa " . Tylko ja jakoś nie potrafię się ruszyć z miejsca. Jeszcze dzisiaj, półtorej godziny temu szalałabym z radości, bo byłabym pewna, że ta bramka była by zadedykowana mnie. Jednak teraz?  Coś jest nie tak. Zaraz po strzeleniu gola Neymar odwrócił się od trybuny VIP i włożył palec do ust, wykonując "smoczek". Czyli tradycyjne świętowanie strzelenia gola dla swojego dziecka. 

W mojej głowie pojawiło się pełno różnych przemyśleń. Zamiast oglądać niezwykle ekscytujące, ostatnie minuty meczu to ja myślałam o barcelońskiej "11" . Wiem, że jest to niezwykle samolubne z mojej strony, że zamiast cieszyć się z gola to ja przejmuję się tym, że ten gol nie był dla mnie. Ale coś musi być nie tak. Może Marc powiedział coś dziwnego Neymarowi ? 

*po meczu* 

El Clasico skończyło się wynikiem 1:0 dla Bordowo-Granatowych. Właśnie zmierzam w kierunku szatni piłkarzy Dumy Katalonii, aby porozmawiać z Neymarem. 

Kiedy weszłam do szatni zobaczyłam szał piłkarzy. Dani Alves i Pinto latali z butelką szampana oblewając wszystkich dookoła. Alexis zaczął tańczyć i zdejmować spodenki.. Ten widok najchętniej usunęłabym z mojej pamięci. Dalej dostrzegłam Pique i Fabregasa, którzy robili sobie masę zdjęć. Na końcu, w dwóch odległych kontach szatni siedzieli, każdy osobno, Neymar i Marc. 

- Neymar! Gratuluję gola. - podbiegłam do niego jak gdyby nigdy nic i pocałowałam go w policzek. 

- Dziękuję. - odpowiedział mi niezwykle oschle.

- Możemy pogadać? 

- Nie wolisz pogadać z Bartrą ? - odburknął i "zabił wzrokiem" Marca 

- Ej.. Ney. O co Ci chodzi? 

- A o co może mi chodzić?  Marc na ławce powiedział mi, że spotykasz się ze mną, tylko po to by być bliżej niego. 

Kiedy Neymar odpowiedział ostatnie słowa zdenerwowałam się bardzo. Jak Bartra mógł wygadywać takie rzeczy?  Nic o mnie nie wiedział. Wpieprza się mi w życie i je rozwala bo swojego nie ma?  Poziom złości podniósł się do 100. Nie wytrzymałam i podeszłam do Marca. 

- Co Ty sobie wyobrażasz ? - krzyknęłam nie zważając na to, że cała szatnia zamilkła i zaczęła się na nas gapić. - Dlaczego wygadujesz takie bzdury ?  Po co wpieprzasz się w moje, skomplikowane już, życie? 

- Bejbe, wyluzuj. Nic takiego nie zrobiłem. Co? Powiedziałem Neymarowi parę słów ?  No i co z tego? -  Marc również się zdenerwował. 

- To że ja Ci się podobam, to nie znaczy, że Ty musisz mi też. - powiedziałam i wybiegłam z szatni i pobiegłam do mieszkania mojej przyjaciółki, w którym zatrzymałam się w Barcelonie. 

*z perspektywy Bartry* 

 Co ta mała sobie wyobraża ?  Wydzierać się i ośmieszać kogoś takiego jak ja ?  Ona jeszcze tego pożałuje. A poza tym, co ona widzi w tym Neymarze? Przecież on nie jest jakiś specjalny. Podoba im się bo co ?  Bo jest teraz mega popularny?  Bo strzelił gola na wagę zwycięstwa nad Madrytem?  Nie wiem. Ale niech Luiza nie wyobraża sobie, że będę za nią biegał. 

- Tello! Idziemy dzisiaj na piwo? - zagadnąłem Cristiana

 - Pewnie. Musisz mi opowiedzieć o co chodzi z tą lasią. 

Wiedziałem, że Tello tak jak ja nie toleruje Neymara. Tylko, że on z innego powodu. Od kiedy Brazylijczyk dołączył do Barcelony Cristian gra coraz mniej. Pod koniec zeszłego sezonu Tello miał nadzieję, że na stałe zagości w wyjściowej jedenastce, ale przyjście Neymara to wszystko popsuło. Mam nadzieję, że uda mi się przeciągnąć Barcelońską "20" na moją stronę. 

- To co, o 23 pod Rubi Barem? - zapytałem Tello

- Pewnie. A idziesz z Sandrą? 

- Sandra to już zakończona historia. Idziemy kogoś wyrwać. -odpowiedziałem nieco zdenerwowany tym, że poruszył temat Sandry.

Niby to już zakończona historia, ale jednak cały czas coś do niej czuję chyba. No tak. Byłem z nią przez trzy lata. Zdążyliśmy się bardzo zżyć. Po za tym... Jak ona wyglądała. Każdy mi jej zazdrościł. A ona ? Ona to lubiła. Specjalnie często przychodziła ze mną na trening. Aby każdy ją podziwiał. Dopiero teraz zrozumiałem, że ona lubiła być w centrum uwagi. Lubiła jak każdy ją adorował. Była bardzo uległa. Wcześniej nie dostrzegałem tego, że wychodziła ona często podczas treningu z kimś do szatni. Teraz dopiero zacząłem myśleć o tym, że ona mogła mnie już wcześniej zdradzać. Że Marcin nie musiał być tym pierwszym. Ale mimo to wszystko chyba dalej mi na niej zależy. A Luiza?  Wyglądem trochę przypomina mi Sandrę. Jest śliczna, chodziaż nie ubiera się tak wyzywająco. I to mi się w niej podoba. Natomiast jeśli chodzi o charakter to.. Luiza jest przeciwieństwem Sandry. Luiza ma zawsze swoje zdanie. Nie jest mi tak uległa. 

- Chłopie! Co ty, zasnąłeś na siedząco? - z moich przemyśleń wyrwał mnie Jona 

- Nie. Ubieram się. 

- Taaa... Widzę właśnie. Od jakichś dwudziestu minut siedzisz tak trzymając te swoje spodenki w ręce. - odpowiedział śmiejąc się z zapewne mojej głupiej miny. 

Szybko ubrałem moje spodnie i chwytając torbę wyszedłem z szatni. 

Po dziesięciu minutach byłem w domu. Wziąłem szybki prysznic i przebrałem koszulkę. Dochodziła juz godzina 11 w nocy, więc wziąłem portfel, telefon i klucze do wozu i wyszedłem. 

Jechałem po woli. Mimo iż była już noc, to ulice Barcelony były zatłoczone. Więc zmuszony byłem do jazdy z prędkością 30 km/h. W tym czasie powróciłem do myślenia o Luizie. Mimo iż dzisiaj dała mi jasno do zrozumienia, że kocha Neymara i nie chce o mnie nawet słyszeć to cały czas miałem przed oczyma jej twarz. 

Pewnie myślałbym o tym jeszcze jakiś czas, ale znalazłem się już przed Rubi Barem. Wysiadłem z auta i zacząłem oczekiwanie na Tello. A ten jak zwykle się spóźniał. Ale czego ja oczekiwałem po nim?  Ten to pewnie nawet na własny ślub się spóźni. O ile będzie jakikolwiek ślub. Ten koleś nie potrafił być z jedną laską dłużej niż tydzień. Zmienia dziewczyny jak rękawiczki. 

- No to co, wchodzimy ? - zapytał mnie Cristian, który zjawił się pod klubem z jakąś nową dziewczyną

*powrót do perspektywy Luizy*

Po tym całym zdarzeniu w szatni pobiegłam do domu. Byłam wściekła na Bartrę za to co nagadał Neymarowi. A przecież wszystko tak świetnie układało się między mną a Brazylijczykiem.

Znam go od jakichś 48 godzin a zdążyłam się już zakochać w nim. To pewnie dlatego tak bolało to, że w szatni nie stanął po mojej stronie, tylko podczas mojej kłótni z Marciem najzwyczajniej na świecie wyszedł. 

Usiadłam na łóżko, a na nim znalazłam gazetę. Tą którą rano dała mi Julia. Tą na której okładce byłam z Neymarem. Jak się całowaliśmy. Zrobiło mi się smutno. Hmm.. Popłakałam się myśląc o tym, jaka mogłam być szczęśliwa z jednym z najlepszych piłkarzy na świecie.

- Mogę wejść ? - Julia nieśmiało zapukała do drzwi "mojego" pokoju

- Pewnie. Co jest ? 

- Masz gościa.- odpowiedziała i wpuściła do mojego pokoju Neymara. 

- Neymar?  Co Ty tutaj robisz? - zapytałam Brazyliczyka ocierając łzy

- Przepraszam Ciebie za moje zachowanie wtedy. W szatni.. Byłem bardzo zdenerwowany.. - odpowiedział 

- To ja lepiej was zostawię samych. - powiedziała Julia wychodząc i zamykając drzwi pokoju.

- Rozumiem, że miałeś prawo. Ale mogłeś pomyśleć o tym co ja czuję. 

- Wiem, że popełniłem błąd. Ale jesteś dla mnie ważna. Kocham Cię. Ale muszę Ci coś powiedzieć, co może nieco skomlikować naszą relację... - zaczął Neymar. 

* Neymar bienvenida en su casa - Neymar witamy w domu

________________________________________________________________________________

No to mamy kolejny rozdział :)  Mam nadzieję, że wam się podoba :) 

CZYTASZ = KOMENTUJESZ nawet zwykłe " :) " pomaga 

Lui